ไม่ว่าจะรวยแค่ไหน ก็ต้อง ก ตั ญ ญู ต่อ พ่อ-แม่

คน จี น โบราณกล่าวไว้ ลูกไปทำงานต่าง ป ร ะ เ ทศ “เลี้ยง เ สี ย เปล่า”, ลูกได้ดิบได้ดีมีชื่อเสียง “เลี้ยงให้คนอื่น”, ลูกไม่มีหน้ามีตาอยู่กับพ่อแม่ แก่แล้วก็พึ่งพาได้

ทำไมถึงพูดแบบนี้ ? เพราะว่ายิ่งลูกก้าวหน้า ก็ยิ่ง “ห่างออกไป” ไปได้ดิบได้ดีในต่างที่ต่างถิ่น

แม้ว่าจะส่งเงินกลับมาเสมอ แต่ก็ทดแทนความอบอุ่นของการอยู่ข้าง ๆ ไม่ได้ ไม่สามารถตอบแทนบุญคุณได้จริง ๆ

มีแค่ลูกที่ไม่ได้มีหน้ามีตา ถึงจะทำงานอยู่แถวบ้าน เ กิ ด อยู่กับพ่อแม่ แม้ว่าจะไม่มีเงิน แต่ก็อยู่เป็นเพื่อนทุกวัน ดูแลพ่อแม่ตอนแก่

เทียบกันแล้ว ลูก ๆ ที่ได้ดิบได้ดี แสดงความกตัญญูด้วยวัตถุ ในขณะที่ลูกที่ไม่ได้มีหน้ามีตา แสดงความ ก ตั ญ ญู ด้วยการเอาใจใส่ โดยเฉพาะครอบครัวที่มีพี่น้องเยอะ ก็จะยิ่งเห็นชัด ถ้าเป็นลูกคนเดียว ลูกไป ๆ มา ๆ ปีละไม่กี่ครั้ง คนแก่อยู่บ้านก็เหงา

พวกเรามักจะพบว่า ลูกที่ได้ดิบได้ดี จะเป็นที่ โ ป ร ด ปรานของพ่อแม่ตั้งแต่เล็ก ๆ ได้รับความใส่ใจและความรักมากกว่า เป็นความภาค ภู มิ ใจของพ่อแม่

เวลามีแขกบ้าน หรือพ่อแม่พาไปพบ ญ า ติ พี่น้อง ก็มักจะชมลูกที่เรียนดีไม่หยุด เวลาพูดก็เสียงดังโดยไม่รู้ตัว

ส่วนลูกไม่มีหน้ามีตา ก็ไม่ใช่คนโปรดของพ่อแม่ เป็นคน “ไม่มีประโยชน์” ในสายตาพ่อแม่ มักจะโดนดุโดนตี อ ย่ า ง หลีกเลี่ยงไม่ได้ บางครั้งพ่อแม่มักจะละเลย คิดว่า “ ข า ย หน้า”, “เลี้ยงเสียข้าวสุก”

ตอนที่พ่อแม่มอบ “ความรัก” ให้กับลูกที่มีหน้ามีตา พวกท่านก็ค่อย ๆ อายุมากขึ้น เงินทองก็เริ่มหมดไป เพื่อส่งเสียให้ลูก ๆ เรียนหนังสือ

จากนั้นพ่อแม่ก็เอาของเหลือ ๆ ไม่กี่ อ ย่ า ง ยกให้ลูกที่ตนเห็นว่าไม่ได้ความ ทำให้ลูกประเภทนี้ไม่เคยได้อะไรเลย ทำได้แค่ทำงานบ้านหาเลี้ยง ชี พ ไปวัน ๆ ใช้ชีวิต อ ย่ า ง ย า ก ลำบาก

“ ญ า ติ ที่อยู่ห่างไกลเทียบไม่ได้กับเพื่อนบ้าน” เมื่อพ่อแม่แก่ตัวลง จะฝากความหวังไว้ที่ใคร?

คิดว่าเงินทองจะแทนที่ความเอาใจใส่ หาข้าวหาน้ำให้กินได้มั้ย แม้ว่าจะมีเงินไปอยู่บ้านพักคน ช ร า ก็รู้สึกว่างเปล่า เหงา อ ย่ า ง เลี่ยงไม่ได้

มีลูก ๆ ที่รับพ่อแม่ไปอยู่ด้วยกันในเมือง แต่พ่อแม่ก็ไม่คุ้นเคย หรืออาจจะเกิด ปั ญ ห า ระหว่างวัย อยู่ด้วยกันไม่รอด ต่อให้บ้านใหญ่โตหรูหราแค่ไหน ก็สู้บ้านตัวเองไมได้ คนชราส่วนใหญ่จึงเลือกที่จะแก่อยู่ที่บ้านตัวเอง

พ่อแม่แก่แล้ว ไม่มีลูก ๆ คอยดูแล แม้ว่าจะมีลูก ๆ บางคนเถียง “พ่อแม่เลี้ยงพวกเรามา เราเป็นสาย เ ลื อ ด ของท่าน” จะใจ ร้ า ย ไม่ดูแลท่านได้ยังไง

ถ้าคุณไปได้ดิบได้ดีมีหน้ามีตา อ ย่ า ลืมกลับบ้านบ่อย ๆ กลับไปดูแลพ่อแม่ เงิน ท อ ง เทียบไม่ได้กับเวลาที่ไปอยู่ข้าง ๆ

Facebook Comments