คำโบราณที่เขาว่าไว้ อ ย่ า ไว้ใจทาง อ ย่ า วางใจคน คงเป็นจริงๆ อ ย่ า ง เขาว่า และ ยังคงใช้ได้ในทุกยุคทุกสมัย
การเที่ยวบอกความทุกข์ให้ทุกๆ คนได้รับรู้ ก็ไม่ต่างอะไรกับการประจานตัวเอง
อ ย่ า ป่าวประกาศความทุกข์ของเราให้ทุกคนฟัง เพราะบางคนต่อหน้าก็รับฟังแต่ “ลับหลัง” กลับนำไปนินทา
ยิ่งรู้มากยิ่งช้ำใจ น้ำใสๆ ใช่ว่าจะสะอาด รู้หน้าแต่ไม่รู้ใจ คนสนิทใช่ว่าจะไม่หักหลัง อ ย่ า ปรับทุกข์พร่ำเพรื่อ อ ย่ า รีบเชื่อใจใคร อ ย่ า เที่ยวไปเล่าความลับ ของเราให้กับทุกคนรู้
ธรรมชาติของตา มองไม่เห็นถึงหัวใจ ดังนั้น ธรรมชาติของ “หัวใจ” ก็ไม่ควรตัดสินใครด้วยสายตา
คุณทำดีกับคนอื่น.. แต่ใช่ว่าคนอื่นจะดีกับคุณ
คุณไม่เคยนินทาให้ร้ายใคร แต่เป็นไปไม่ได้ ที่จะไม่มีใครนินทา ให้ ร้ า ย คุณ
ในสังคมที่หวังแต่ผลประโยชน์ อ ย่ า ไว้ใจ หรือให้ใจใครมากนัก
ประสบการณ์ จะสอนให้คุณรู้จักเลือกคบคน วางตัว และ รั ก ษ า ระยะห่าง มิตรแท้ หรือ ศัตรู จะเผยให้เห็นชัดเจนที่สุด ตอนที่คุณ“ล้ม”
ฝากไว้ให้คิด เวลามีคนมาเกลียดคุณ แท้จริงแล้วเขาไม่ได้เกลียดคุณ เขาแค่อิจฉาคุณที่คุณมีดีกว่าเขา เพราะเขารู้ตัวว่าไม่มีอะไรดีสู้คุณได้
เพราะลึกๆ แล้วเขาก็ไม่ชอบตัวเอง
แล้วถ้าจำเป็นต้องพูด…เราจะปรับ ทุ ก ข์ กับใครดี?
ในชีวิตของคนเรา สิ่งที่ไม่ อ ย า ก พบ อ ย า ก เจอที่สุดนั่นคือความ ทุ ก ข์
ใครล่ะที่สามารถหลีกเลี่ยงได้ คำตอบก็คือไม่มีแน่นอน
ใน ย า ม ที่เรามีปัญหา เรารู้สึกเศร้าใจ ท้อแท้ สลดหดหู่ หมดหวัง ทุกข์ใจ เราต้องนึกถึงใครสักคนที่จะพอจะเป็นที่พึ่งพิงจิตใจ
แรงกดดันต่างๆ ในจิตใจของคนเราก็จะบรรเทาเบาบางลงไปได้บ้าง
วางทิฐิต่าง ๆ ในตัวลง แล้วลองหันมาระบายความ ทุ ก ข์ กับคนอื่นดูบ้าง เริ่มจากพ่อแม่ คนรักที่ต้องย้ำว่าคนรักต้องพึ่งพิงใจกันได้ทั้งสองฝ่ายแล้วนะ เพื่อนสนิท เพื่อนร่วมงาน หรือแม้กระทั่งคนที่เราไม่รู้จัก อย่างหน่วยงานให้คำปรึกษา
โดยเราลองดูว่าในกลุ่มคนเหล่านี้เราคิดว่าเราสามารถระบายความรู้สึกกับใครได้มากที่สุด โดยที่บุคคลนั้นจะไม้ทำ ร้ า ย เราลับหลัง
ขอบคุณที่มา นิ ต ย า เ ชื้ อ โ ช ติ
