ชีวิตนี้ไม่สำคัญว่ามีทรัพย์มากหรือน้อย แต่สิ่งสำคัญ คือ ต้องใช้ให้เป็นต่างหาก ชีวิตจึงจะมีเหลือมากกว่าขาด
คนจนยิ่งจน…เพราะทำตัวเป็นคนรวย คนรวยยิ่งรวย…เพราะทำตัวเป็นคนจน ฉะนั้นจงทำตัวให้เป็นปกติ …ใช้จ่ายแค่ในสิ่งที่จำเป็น ชีวิตก็จะเป็นปกติ
ไม่ ยิ น ดี ในสิ่งที่ตนได้ ไม่พอใจในสิ่งที่ตนมี เป็นคน อ า ภั พ อับโชคที่สุดในโลก
ยินดีในสิ่งที่ตนได้ พอใจในสิ่งที่ตนมี เป็นคนโชคดีที่สุดในโลก
อดทนได้…จง อ ด ท น
อดใจได้…จงอดใจ
ไม่อดทน ไม่อดใจ…เรื่องเล็กจักกลายเป็นเรื่องใหญ่
คนที่มีความสุข…มิใช่คนที่มีมากที่สุด แต่เป็นคนที่ต้องการ น้ อ ย ที่สุด ยิ่งมีความต้องการน้อยลง สมบัติที่มีอยู่เดิม…ก็ดูเหมือนมีมากขึ้น
ความสุขหรือความทุกข์ของชีวิต บางครั้งเหมือนการมองผ่านกระจก หาก ก ร ะ จ ก ใสสะอาด…เมื่อมองสิ่งใดย่อมมีแต่ความสุข ป ร า ศ จากความขุ่นมัว
หากกระจกขุ่นมัว เมื่อ ม อ ง สิ่งใด…แม้เป็นสิ่งเดียวกัน ก็มีแต่ความทุกข์ใจ
จงจำไว้ว่า…ความสุขอยู่ไม่ไกล เพียงเช็ดกระจกให้ใส เช็ดใจให้สะอาดเท่านั้นเอง
ทุกข์อยู่ที่ใจ… ทุ ก ข์ ของใครก็ของมัน
ทุ ก ข์ อยู่ที่ใจ…ใครจะเก็บไว้ก็ช่างมัน
สุขอยู่ที่ใจ…ฉันเก็บมันไว้ทุกวัน
สุขอยู่ที่ใจ…ฉันจะให้ กั น และกัน
หากชีวิตนี้รู้สึกมืดมัว จงเปิดใจและทำความสะอาดชีวิต สิ่งที่เป็นปัญหา ค่อย ๆ เช็ดออก ไม่นานสิ่งที่เป็นปัญหาชีวิตจะหมดไป และเปิดทางให้ชีวิตเจอกับแสงสว่าง