รู้จักไหม..ให้ อ ภั ย แต่ไม่ไป สุ ง สิ ง ด้วย

ให้อภัยแต่ไม่สุงสิงด้วย ทุกข์ตกอยู่ที่คนเกลียด ก ร ร ม ตกอยู่ที่คนเคียดแค้น ..คนที่ไม่ ทุ ก ข์ ไม่มี ก ร ร ม คือ คนที่ไม่เกลียด ไม่เคียดแค้นใคร

ใครให้อภัยก่อน ก็มีความสุขในชีวิตก่อน แต่การ อ ภั ย แต่ไม่ให้โอกาส ให้อภัยแต่ไม่กลับไปคบนะ

คุณต้องเข้าใจก่อนว่า.. ให้อภัย กับ ให้โอกาส มันคนละส่วนกัน การให้อภัย คือ การยก โ ท ษ ทางจิตใจในสิ่งผิดที่เขาทำต่อเรา ทำให้ความรู้สึกของความ โ ก ร ธ แค้นของเราบรรเทา เรารู้สึกว่าเราให้อภัยเขาได้ เราจึงให้อภัย ..

ให้อภัยโดยไม่ขึ้นกับว่าคนที่ทำผิดนั้นจะเป็น อ ย่ า ง ไร จะเสียใจ จะชดใช้ จะรับโทษหรือเปล่า เราไม่ต้องไปสน แต่เราก็ให้อภัยเขาได้ เพื่อปลดปล่อยความ โ ก ร ธ ออกจากใจเรา

บางครั้งเราไม่ให้อภัยบางคน เพราะ คิดว่าเราทำไม่ได้ หรือไม่เราก็รู้สึกว่า เราไม่ อ ย า ก ให้อภัย

เราจะเก็บความ โ ก ร ธ แค้นนี้ไว้ เพราะเขาไม่สมควรได้รับการให้อภัย แต่ในขณะเดียวกันนั้น

เรากลับไม่รู้ตัวว่าจิตใจที่โกรธแค้นนั้นมาพร้อมกับความ ทุ ก ข์ และมันทำร้ายเราเสมอ คนที่ทำผิดกับเรา ไม่ได้มารู้สึกด้วยกับเราเลย

การให้อภัย ก็ไม่ได้หมายความว่า เราจะต้องกลับไปดีกับเขา แต่เป็นการทำให้เราพ้นจากจิตใจที่เคียดแค้นและ เ จ็ บ ป ว ด ต่างหาก

เคยได้ยินไหม.. ให้อภัย แต่ ไม่สุงสิงด้วย ยกโทษให้ แต่ ไม่กลับไปคบ ให้อภัยเขา เราสุข โกรธเขา เ ก ลี ย ด เขา เราก็ทุกข์เอง ให้อภัยมันช่วยปลดปล่อยเราจาก.. ความ ทุ ก ข์ และ ความแค้น คนที่ทำได้คือคนที่ชนะไม่ใช่พ่ายแพ้

จริงๆ แล้วการให้ อ ภั ย กับการให้โอกาส เป็นคนละส่วนกัน เราให้อภัยแต่ไม่ให้โอกาสได้ เพราะการให้อภัยคือการยก โ ท ษ ทางจิตใจที่ปลดปล่อยตัวเราจากการถูกทำ ร้ า ย ทางใจ แต่การให้โอกาสต้องมาพร้อมกับการพิสูจน์ตัวเองของคนทำผิด

ถ้าคนทำผิดไม่ได้กลับใจ ไม่ได้เสียใจ เราไม่จำเป็นต้องให้โอกาสเสมอไป และบางครั้งเขายังต้องรับ โ ท ษ จากความผิดนั้น แต่ส่วนของเรานั้น แค่ยก โ ท ษ ให้เขา แล้วเดินหนีออกมา เอาความสุขของเรากลับคืนมาใหม่เป็นของเรา

การให้อภัย ทำให้เราได้ชีวิต และ ความสุขของเรากลับมา

ขอบคุณที่มา b it c o r etech