คนเราไม่ว่าจะรวยหรือจนก็ไม่ควรทำสิ่งที่ละอายแก่ใจ
ต่อให้จน เป็นหนี้ก็ต้องหาทางจ่ายคืน
ต่อให้รวย ก็ อ ย่ า ได้ข่มเหงผู้คนเหมือนไร้ซึ่งมโนธรรม
ต่อให้ลำบาก ก็ต้องเป็นคนดี
ต่อให้ทุกข์ ก็ อ ย่ า ทิ้งคุณธรรม
ต่อให้ใครหลอกใช้ รู้อยู่แก่ใจก็พอไม่จำเป็นต้องป่าวประกาศ
ต่อให้ใครดูแคลน รู้อยู่แก่ใจก็พอไม่จำเป็นต้องโกรธ
ต่อคนที่มีพระคุณ รู้ระลึกอยู่ในใจ อ ย่ า เนรคุณ
ต่อคนที่เคารพนับถือ รู้ยกย่องอยู่ในใจ อ ย่ า ทำลาย
อยู่กับมิตร จริงใจให้กันมากหน่อย
อยู่กับเพื่อนร่วมงาน ความอิจฉาลดให้มากหน่อย
อยู่กับเจ้านาย เพิ่มความเคารพ ลดการประจบสอพลอ
อยู่กับลูกน้อง เพิ่มการชี้แนะ ลดการดูถูกดูแคลน
ย า ม ปกติต้องรู้อดทนและมีความจริงใจ เมื่อใดที่เจออุปสรรคจึงมีคน อ ย า ก ยื่นมาเข้ามาช่วยเหลือ
ทิ้งอะไรก็ทิ้งได้ อ ย่ า ทิ้งมโนธรรม
ทิ้งอะไรก็ทิ้งได้ อ ย่ า ทิ้งความมุ่งมั่น
ต่อให้จน ก็ อ ย่ า เป็นมิจฉาชีพ
ต่อให้ ย า ก ก็ อ ย่ า ขายเพื่อน
ต่อให้ทุกข์ ก็ อ ย่ า ทำผิดกฏหมาย
ต่อให้เหนื่อย ก็ อ ย่ า ผลักปัดภาระหน้าที่
มีวาสนา อ ย่ า เสพสิ้น เสพสิ้นทุกข์เกิด มีอำนาจ อ ย่ า ใช้หมด หมดอำนาจจะถูกเอาคืน
วาสนาคงอยู่เพราะรู้ถนอม รั ก ษ า อำนาจคงอยู่เพราะรู้อ่อนน้อม
อำนาจและวาสนาในโลก เกิดขึ้นได้กับทุกคน แต่ใช่ว่าทุกคนจะรู้รักษา เกิดง่ายคงไว้ ย า ก
หากสิ้นความดี เป็นคนได้เพราะใจสูง อ ย่ า ทำอะไรที่ต้องละอายแก่ใจ
ตอนนี้ไม่ละอาย วันหนึ่งจะรู้สึกเสียใจไปตลอดชีวิต
ขอบคุณที่มา นุ ส น ธิ์ บุ คส์, o kn a ti on