๑. ให้ ท า น แบ่งปันผู้อื่นด้วยสิ่งของ ไม่ว่าจะให้ใครก็เป็นบุญ (ทานมัย)
การให้ทานเป็นการช่วย ขั ด เ ก ล า ความเห็นแก่ตัว ความคับแคบความตระหนี่ถี่เหนียว และความติดยึดในวัตถุ นอกจากนี้สิ่งของที่เราแบ่งปันออกไปก็จะเป็น ป ร ะ โ ย ช น์ กับบุคคลหรือชุมชนโดยส่วนรวม
๒. รักษาศีล ก็เป็นบุญ (ศี ล มั ย)
เป็นการฝึกฝนที่จะ ลด ละ เลิก ความชั่ว ไม่ไป เ บี ย ด เ บี ย น ใคร มุ่งที่จะทำความดีเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ผู้อื่น เป็นการหล่อเลี้ยงบ่มเพาะให้เกิดความดีงาม และพัฒนาคุณภาพชีวิตไม่ให้ตกต่ำ
๓. เจริญ ภ า ว น า ก็เป็นบุญ (ภาวนามัย)
การภาวนา เป็นการ พั ฒ น า จิตใจ และปัญญา ทำให้จิตสงบ ไม่มีกิเลสไม่มีเรื่องเศร้าหมอง เห็นคุณค่าสิ่งต่าง ๆ ตามความเป็นจริง ผู้ที่ภาวนาอยู่เสมอย่อมเป็น ห ลั ก ประกันว่าจิตจะมีความสงบ ชีวิตมีความสุข คุณภาพชีวิตดีขึ้น สูงขึ้น
๔. อ่อนน้อมถ่อมตน (อ ป จ า ย น มั ย)
ผู้น้อยอ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้ใหญ่ ส่วนผู้ใหญ่ก็แสดงออกในความมี เ ม ต ต า ต่อผู้น้อยและต่างก็อ่อนน้อมต่อผู้มีคุณธรรม รวมถึงการให้เกียรติให้ความเคารพในความแตกต่างซึ่งกันและกัน
ทั้งในความคิดความเชื่อและวิถีปฏิบัติ ของบุคคลและสังคมอื่น เป็นการลดความ ยึ ด มั่ น ถื อ มั่ น ในความเป็นตัวตน ก็เป็นบุญ
๕. ช่วยเหลือสังคมรอบข้าง (ไ ว ย า วั จ จ มั ย)
ช่วยเหลือ ส ล ะ แรงกายเพื่องานส่วนรวม หรือช่วยงานเพื่อนบ้านที่ต้องการความช่วยเหลือ ก็เป็นบุญ
๖. เปิดโอกาสให้คนอื่นมาร่วมทำบุญกับเรา (ปัตติทานมัย)
หรือในการทำงานก็เปิด โ อ ก า ส ให้คนอื่นมีส่วนร่วมทำ – ร่วมแสดงความคิดเห็นรวม ไปถึงการอุทิศส่วนบุญให้แก่ผู้ที่ล่วงลับไปแล้วด้วย ก็เป็นบุญ
๗. ยอมรับและยินดีในการทำ ค ว า ม ดี (หรือทำบุญ) (ปัตตานุโมทนามัย)
ของผู้อื่น เป็นการเปิดโอกาสร่วมใจ อ นุ โ ม ท น า ในการกระทำความดีของผู้อื่น ก็เป็นบุญ
๘. ฟังธรรม (ธรรมสวนมัย)
บ่มเพาะ ส ติ ปั ญ ญ า ให้สว่างไสว ฟังธรรมะ ฟังเรื่องที่ดีมีประโยชน์ต่อสติปัญญา หรือมีประโยชน์ต่อการดำเนินชีวิตที่ดี เป็นความจริง ความดี ความงาม ก็เป็นบุญ
๙. แสดง ธ ร ร ม (ธรรมเทศนามัย)
ให้ธรรมะและข้อคิดที่ดีกับผู้อื่น แสดงธรรม นำธรรมะไปบอกกล่าวเผื่อแผ่ให้คนอื่นได้รับฟัง ให้เขาได้รู้จักวิธีการดำเนิน ชี วิ ต ที่ดีเป็นเรื่องของความจริง ความดี ความงาม ก็เป็นบุญ
๑๐. ทำความเห็นให้ถูกต้องและเหมาะสม (ทิฏฐุชุ ก ร ร ม)มีการปรับทิฏฐิ แก้ไขปรับปรุง
พัฒนาความคิดเห็น – ความเข้าใจให้ถูกต้องตามธรรม ให้เป็นสัมมาทัศนะอยู่เสมอเป็นการพัฒนาปัญญา อ ย่ า ง สำคัญก็เป็นบุญ
ทิฏฐุชุก ร ร ม หรือ สัมมาทัศนะ เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ในการทำบุญทุกชนิด และทุกโอกาส จะต้องประกบและประกอบเข้ากับบุญ กิ ริ ย า วัตถุข้ออื่นทุกข้อ
เพื่อให้งานบุญข้อนั้น ๆ เป็นไป อ ย่ า ง ถูกต้องตามความหมาย และความมุ่งหมาย พร้อมทั้งได้ผลถูกทาง
ขอบคุณที่มา s a n o o k
