บุญที่ทำให้เป็นคน ‘โ ก ร ธ ย า ก‘ไม่ใช่บุญจากการให้ทรัพย์เป็นทาน แต่เป็นบุญที่ต่อยอดจากทรัพย์ทานขึ้นมาเป็น อภัยทาน
กล่าวคือ เมื่อไม่หวงทรัพย์ได้แล้ว ก็ควรที่จะฝึกเลิกหวงความแค้น ความ พ ย า บ า ท อาฆ า ต
ด้วยผู้ไม่ฝึกอภัยไว้แต่เนิ่นๆ เรื่องเล็กก็ ฉุนขาด อาละวาดได้หมด นาน ไปก็เป็นคนโกรธง่ายหาย ย า ก
อย ากเลิกนิสัยขี้หงุดหงิด โกรธง่ายหาย ย า ก อารมณ์ขี้หงุดหงิด มักมีที่มาที่ไป คือไม่ได้อย่ างใจแล้วขัดเคืองง่าย
สะท้อนให้เห็นว่า อ ย า ก เอาให้ได้ อ ย่ า ง ใจมาก และอดกลั้นกับ คลื่นรบกวน ได้ ย า ก
ทางที่จะไม่หงุดหงิดง่าย คือ ทุกครั้งที่รู้สึก พุ่งๆ เหมือน อ ย า ก เอาให้ได้ อ ย่ า ง ใจมากๆ ให้เตือนตัวเองว่านี่คือ รากฐานอย่างที่สุดของความหงุดหงิดง่าย ขัดเคืองง่าย
เพราะถ้า อ ย า ก สิบโลกมักให้แค่หนึ่ง หรือ อ ย่ า ง เก่งก็ไม่ถึงห้า เมื่อฉุกใจคิดได้ก็จะเห็นโทษของความ อ ย า ก เอาให้ได้ อ ย่ า ง ใจจิตจะฉลาดขึ้นทีละนิด และใจเย็นกว่าเดิมทีละหน่อย
ส่วนทางที่จะอดกลั้นกับคลื่นรบกวนได้มากขึ้น ก็คือ เ พิ่ ม เหตุปัจจัยของ ความหนักแน่น เช่น พูดคำไหนคำนั้น แม้แต่ตั้งใจกับตัวเอง
ถ้าเป็นเรื่องดี เป็นคุณประโยชน์ อ ย่ า ง ไรก็ต้องทำให้สำเร็จ
เช่น จะสวดอิติปิโสให้ได้ทุกวัน เป็นเวลาหนึ่งเดือน ต่อให้ฟ้าถล่ม ดินทลาย ก็ต้องหาเวลาสักสามนาที มาสวดให้จงได้
ถ้าทำ อ ย่ า ง นี้ เราจะพบเครื่องรบกวน ทั้งภายนอกภายในมาลองใจมากมาย หากผ่านด่านสำเร็จ ก็เท่ากับฝึกเอาชนะคลื่นรบกวน ไม่แพ้คลื่นรบกวนง่ายๆ แล้วพอทำสำเร็จตาม เ ป้ า ห ม า ย ที่วางไว้ จะรู้สึกว่า ใจหาย ห งุ ด ห งิ ด ง่ายไปกว่าครึ่งตั้งแต่เดือนแรกทีเดียว
ขอบคุณที่มา ให้ความรู้.คอม
