คำเตือนของคน โ บ ร า ณ ที่ไม่ว่าจะใน ยุ ค ไหนก็ยังนำไปใช้ได้ เ ส ม อ

สำหรับวันนี้เรามีเรื่องราวดีๆ เกี่ยวกับข้อคิดคำเตือน ที่ไม่ว่าจะยุคนี้หรือจะยุคไหนก็สามารถนำไปใช้ในชีวิตได้เป็น อ ย่ า ง ดี และเชื่อว่า เ รื่ อ ง นี้จะทำให้ผู้อ่านหลาย ท่ า น ได้จดจำนำไปใช้ในชีวิตจริงของท่าน

เรื่องมีอยู่ว่า หลังจากทำงานต่างถิ่น มานาน 20 ปี ห นุ่ ม ใหญ่คิดว่าได้เวลากลับบ้านเกิดสักที นายจ้างถามเขาว่า เขาจะขอรับเงินโบนัสทั้ง 20 ปี กลับไป หรือจะรับคำเตือนจากเขา 3 ข้อเขาขอเวลาคิดหนึ่งคืน

ปกติเขาเป็นคนที่รักและเคารพนายจ้างมาก เพราะนายจ้างเป็นคนเก่งและรักใคร่เขา อ ย่ า ง ลูกหลานมา ต ล อ ด เขาเชื่อว่าคำเตือนจากนายจ้างต้องมีคุณค่าต่อเขาแน่นอน รุ่งขึ้นเขาจึงบอกนายจ้างว่าจะขอน้อมรับคำเตือนแทนเงินโบนัสทั้งหมด นายจ้างจึงให้คำ เ ตื อ น เขาไปดังนี้

1. อ ย่ า คิดหาทางลัดสู่เป้าหมายมันเป็นไปได้ ย า ก ทุก อ ย่ า ง ต้องยืนอยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริง

2. อ ย่ า เสียเวลาหรือเสี่ยงกับเรื่องเย้ายวนจิตใจต้องเข้มแข็ง เพราะอาจทำให้สูญเสียอนาคต

3. อ ย่ า ตัดสินใจด้วยความวู่วามใน ย า ม ที่มีอารมณ์ฉุนเฉียวเพราะอาจทำให้ต้องเสียใจไปตลอดชีวิตเมื่อ

กล่าวคำเตือนเสร็จ นายจ้างมอบขนมปังให้ไป 3 ก้อน พร้อมกับค่าจ้างเดือนสุดท้าย ก่อนกำชับว่าขนมปังก้อนที่ใหญ่ที่สุดให้นำออกมากินหลังจากกลับถึงบ้านแล้ว

เขาเริ่มเดินทางกลับบ้าน หลายวันผ่านไป ขนมปังก้อนแรกกินไปแล้วครึ่งชิ้น เมื่อเดิน มาถึงทางสามแพ่ง ไม่แน่ใจว่าจะเดินไปทางไหนดีถามคนที่เดินผ่านมาคนแรกบอ กให้เขาเดินเส้นทางลัดแม้เส้นทางจะเล็กหน่อย

แต่ระยะทางใกล้กว่าเยอะอีกคนบอ กให้เขาใช้เส้นทางใหญ่จะดีกว่า แม้หนทางจะไกลหน่อย แต่เดินสะดวกและปลอดภัย

ด้วยใจที่คิดถึงเมียที่อยู่ที่บ้าน อ ย า ก กลับถึงบ้านไวๆ เขาจึงตัดสินใจเลือ กเส้นทางลัด

เมื่อเดินไปได้ไกลพอสมควรก็มีคนสวนทางมาบอกให้เขารีบหลบไปให้พ้น มีโจรดักปล้นอยู่ข้างหน้าเขาคิดถึงคำเ ตื อ นของนายจ้าง อ ย่ า คิดหาทางลัดสู่เป้าหมาย เขาจึงรีบหันกลับไปใช้เส้นทางใหญ่ต่อไป

เดินต่อไปอีกหลายวันขนมปังก้อนที่สองหมดไปครึ่งชิ้น ตกค่ำหาโรงแรมเล็กๆ ริมทาง พักค้างแรมพอ กลางดึกได้ยินเสียงร้องเพลง อันแสนไพเราะจากสตรีนอกโรงแรม ใจจริง อ ย า ก ออกไปดูหน้าสตรีคนนั้นหน่อย เนื่องจากเสียงเพลงของหล่อนไพเราะจับใจเหลือเกิน

แต่พอนึกถึงคำ เ ตื อ น ข้อที่สองของนายจ้าง อ ย่ า เ สี ย เวลาหรือเสี่ยงกับสิ่งเย้ายวน คิดได้ดังนั้นก็สงบจิตสงบใจหลับต่อไป

รุ่งเช้าเดินออกจากห้องพักเจ้าของโรงแรมบอกเขาว่าโชคดีที่เห็นคุณปลอดภัย เมื่อคืนมีแขกออ กมาตามหาเสียงเพลงของผู้หญิง ถูกเจ้าของเสียงเพลงซึ่งเป็นหญิงสติฟั่นเฟือนเอามีดไล่ ฟั น จนบาด เ จ็ บ สาหัส

เดินต่อไปอีกหลายวันใกล้ถึงบ้านแล้ว ขนมปัง 2 ก้อนแรกก็หมดพอ ดี รีบเร่งฝีเท้า กว่าจะเดินทางเข้าถึงหมู่บ้านฟ้าก็มืดสนิทแล้วพอมาถึงหน้าบ้าน กำลังจะยื่น มือเคาะประตูด้วยความดีใจ

ก็ได้ยินเสียงเมียคุยกับผู้ชายอีกคนที่อยู่ในบ้านเขาโกรธจัดแน่ใจว่าเมียต้องมีชู้แน่นอนระหว่างที่เขาไม่อยู่บ้าน เขาจึงคว้ามีดแล้วกำลังจะพังประตูเข้าบ้าน

ก็พอดีนึกถึงคำเตือนข้อที่ 3 อ ย่ า ตัดสินใจวู่วามใน ย า ม ที่มีอารมณ์ฉุนเฉียว พอได้สติก็เลยทรุดตัวลงนั่งอยู่หน้าบ้านทั้งคืน

รุ่งเช้าพอแน่ใจว่าจะคุมสติอารมณ์ตนเองได้แล้ว ค่อยตัดสินใจไปเคาะประตูเมียเปิดประตู พอเห็นเขาก็แสดงอาการดีใจ อ ย่ า ง มาก แต่เขากลับมีใบหน้าที่เรียบเฉยเขาถามเมียว่าผู้ชายที่อยู่ในบ้านเป็นใคร เมียยิ้มก่อนตอบว่า ก็เป็นลูกชายของเราไง

ฉันคลอดลูกหลังจากที่คุณจากบ้านไปไม่กี่เดือนพอดีชายหนุ่มเดินออ กมาจากห้องหน้าตาชายหนุ่มเหมือนพ่อไม่มีผิด พ่อลูกได้เจอหน้ากันครั้งแรกกอดคอ กันร้องไห้ด้วยความตื้นตันทั้งพ่อแม่ลูก

บนโต๊ะกินข้าวเขาหยิบขนมปังก้อนที่ใหญ่ที่สุดออกจากกระเป๋าสัมภาระเตรียมจะแบ่งกันกินกับทุกคนในบ้าน พอฉีกขนมปังออก ก็พบว่ามีเงินก้อนโตฝังอยู่ในขน มปังก้อนนั้นซึ่งก็คือโบนัสทั้งหมดของเขาตลอด 20 ปีเขาเล่าเรื่องคำ เ ตื อ น ทั้งหมดของนายจ้างให้ลูกเมียฟัง

ท่านคือผู้ใหญ่ที่เขารักและนับถือมาตลอด คำเตือนที่ทรงคุณค่าช่วยให้เขาเดินทางกลับถึงบ้านด้วยความปลอดภัย หนี้บุญคุณครั้งนี้เป็นสิ่งที่เขาและครอบครัวจะจดจำไม่มีวันลืม คำเตือนทั้ง 3 ข้อจึงได้กลายเป็นหลักการดำเนินชีวิตของทุกคนในครอบครัวนี้ตลอดไป

ขอบคุณที่มา k h o ddeeja

Facebook Comments